She Was Filming Her Friend Surfing...Then Something Incredibly Freaky Happened

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi. Prodest, inquit, mihi eo esse animo. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Quid, quod res alia tota est? Duo Reges: constructio interrete.

• At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate.
• Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere.
• Minime vero istorum quidem, inquit.
• Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate.

Negare non possum.

Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. A mene tu? Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere.

Paupertas si malum est, mendicus beatus esse nemo potest, quamvis sit sapiens.

Memini me adesse P. Octavio fuit, cum illam severitatem in eo filio adhibuit, quem in adoptionem D. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Itaque in rebus minime obscuris non multus est apud eos disserendi labor. Hoc sic expositum dissimile est superiori. Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis. Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?

Quonam, inquit, modo? Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. An tu me de L. An tu me de L. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Propter nos enim illam, non propter eam nosmet ipsos diligimus. Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia. Serpere anguiculos, nare anaticulas, evolare merulas, cornibus uti videmus boves, nepas aculeis. Faceres tu quidem, Torquate, haec omnia; Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius.

Hi curatione adhibita levantur in dies, valet alter plus cotidie, alter videt.

Aliter autem vobis placet. Quis est tam dissimile homini. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Quis contra in illa aetate pudorem, constantiam, etiamsi sua nihil intersit, non tamen diligat? Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Nescio quo modo praetervolavit oratio.

Perge porro;

Nam de summo mox, ut dixi, videbimus et ad id explicandum disputationem omnem conferemus.

An eiusdem modi?

Nihil enim desiderabile concupiscunt, plusque in ipsa iniuria detrimenti est quam in iis rebus emolumenti, quae pariuntur iniuria.

Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur? Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Nobis aliter videtur, recte secusne, postea; Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? An tu me de L.

Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.

An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? Igitur ne dolorem quidem. Non laboro, inquit, de nomine. Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset. At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus. Aperiendum est igitur, quid sit voluptas; Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?